Snorkelen

We raken verwend, ik realiseer het me. Vandaag op weg naar Cape Vidal (om te snorkelen) kruisten we overstekende olifanten, twee grote koedoes een kudde buffels en een aardvark. 

Omdat ik eindelijk even onder het toeziend oog van Alida was heb ik de chauffeur van het busje goed kunnen bevragen. Dat viel tegen: ondanks dat dit een kleurling (een mix -Boer en Portugees-) was zei ze hetzelfde en dat zelfs nog een stuk agressiever als Alida. "Blanken vluchten het land uit, steeds vaker worden de blanke boeren op vervelende wijze van hun land en boerderij beroofd. Ik ben bezig met mijn EU paspoort voor het geval het uit de hand loopt."

Kunst is natuurlijk om een zulu te spreken, maar op de een of andere manier komen die contacten niet tot moeilijk tot stand en als het dan toch gebeurd zijn ze (mijn indruk) totaal niet eerlijk en volgen de mooiste verhalen. Geen kwaad woord. 

Snorkelen was superspannend, spektakel moest ruim achter de branding plaatsvinden. Jammer dat de venlose dame die in ons groepje zat in paniek raakte na de zoveelste slok water. On top of that gooide ze haar duikbril ook nog in de golven. 

Goed: tegen de tijd dat de instructeur terug was met een nieuwe werd het vloed. Hoe dan ook; snorkelen is gaaf. 

Wat vinden zij van ons? Maakt het echt uit?