Domenico Versace

Plannen aangepast vanwege de temperatuur. In Sicilië staat de meter nu ruim boven de 40 graden, dus we doen eerst een dagje National Park de Aspromonte. In Gambari is het “maar” 32 graden. Daar kunnen we prima wandelen. 😇

Maar niet voordat we vreselijk verdwalen  op bergweggetjes waarvan je je afvraagt of ze überhaupt wel begaanbaar zijn….

Een keer is het zo erg, dat we het niet vertrouwen en omkeren. 🤔 Kost eindeloos veel tijd en het alternatief blijkt niet veel beter. De weg zit vol grote gaten, gaat langs afgronden en er liggen boomstronken op de weg. Halverwege onze tweede poging Gamberie te bereiken (en als ik het eigenlijk niet meer zie zitten) staat er een autootje op het pad bij een “fuente”. 

Godzijdank, er zijn mensen die dit pad ook gebruiken. Een 40-er met, naar we vermoedden, zijn moeder. En zo ontmoetten we Domenico Versace, de eerste Italiaan die voorbeeldig Engels spreekt, zich daar over verontschuldigd want “hij heeft het al een tijdje niet gesproken”. 

Versace???!!!! Jaaaaaa. Echt waar. Ondanks dat hij op een weg staat die geen weg is in de middle of nowhere, is hij “best dressed”, draagt een superfancy zonnebril, glimmende trouwring, hagelwitte tanden en vindt het raar dat onze 4G het niet doet?!

Hoe dan ook, we zijn verdwaald en zitten bepaald niet goed. Na wanhopige blikken van mij, omdat hij ons eerst  terugstuurt naar het pad waar we net vandaan komen, besluit hij ons op weg te helpen. “Volg mij”. We gaan Mario Bros, trotseren kuilen en worden zo nu en dan gelanceerd 😃. Ik heb grote moeite hem bij te houden. 

Net voorbij het verlaten dorp aan de weg, herhaalt hij nog een keer de route en roept “My name is Domenico Versace”.