Kanchanaburi

Ook buiten Bangkok is Rama X een gevierd man en waarschijnlijk niet alleen op zijn verjaardag. We blijven in gele sferen. 😬

Na Bangkok, weliswaar minder chaos, maar wel drukke dagen. Hierdoor zijn we nog nauwelijks in staat geweest kennis te maken met onze Vlaamse reisgenoten. Een Vlaamse familie uit Mechelen. Standaard. Peter en Sofie met wel drie! boys. Dus Emma moet aan de bak. Knokken voor aandacht, want de telefoon blijft voor jongens machtig interessant en het verschil tussen het hemdje met blauwe biesjes of rode streepjes zullen ze waarschijnlijk nooit zien. 😉

De watervallen van Erawan met plateau’s waarin je kon zwemmen waren prachtig, thaise lokale lunch heerlijk, floating market “tourist trap”, Thailand-Birma Railway museum indrukwekkend -me nooit gerealiseerd wat voor drama’s zich hier hebben afgespeeld- en het hotel aan de rivier “Kwai” puur genieten. 

Maar het hoogtepunt (of dieptepunt, dat hangt denk ik af van je humeur) was eigenlijk gewoon ons gesprek aan tafel over “op welk beest” we lijken. Ingegeven door mijn opmerking dat Victor ‘n halve leeuw zou kunnen zijn omdat hij zo graag ligt te niksen in de zon. De leeuw sprak hem wel aan. En niet alleen vanwege zijn luie aard. Ik wilde wel vergeleken worden met de uil. Dat vond geen gehoor. De uil, de uil, nee joh mam, dat is voor VWO++, voor echte slimme mensen. Hmmmm. Stokstaartje dan, omdat ze zo lekker bezig zijn. Nee joh! Stokstaartjes zijn hartstikke slank. Grrrr. 

Echt fun met twee pubers op vakantie. Gelukkig begrijpt Sofie het. 😜