Koh Chang

Na twee heerlijke dagen op dit idyllische eiland (kleinschalig, luxe zwembaden en voorzieningen, prachtig strand), besluiten we de vakantie te beëindigen met een snorkel excursie. 

Weer was iedereen verbolgen toen we ‘s ochtends in een veel te oude Jeep plaats moesten nemen voor een, naar alle waarschijnlijkheid, avontuurlijk ritje. Ondanks dat we beter hadden kunnen weten, viel het toch weer tegen, niet alleen vanwege de Jeep, de speedboot daarna, die was pas erg. Waarschijnlijk was dit de manier om ons terug te pakken na de discussie over de reddingsvesten die wij niet wilden aandoen, ze hadden er zelf immers ook geen. Het gesprek dat zich ontspon was vermakelijk, Panisha Krit, die er bespottelijk uitzag in een veel te groot reddingsvest, uiteraard aan zijde van de Thai. Er kwamen steeds weer nieuwe argumenten, eerst waren we wettelijk verplicht, de politie zou ons bekeuren, de kapitein zou een boete krijgen (die wij dan moesten betalen) en tot slot zou hij zijn baan verliezen. Hoe dan ook, toen we vertrokken met alleen Panisha in een reddingsvest, leek het alsof de bootbestuurder zich op een formule I circuit waande. Was net Miami Vice, OK, iets minder comfortabel dan. Niet veel later trokken er twee wit weg. De uitgedeelde overgeef-zakjes  waren gelukkig niet nodig. 

De beloning was groot. Na 30 minuten gingen we voor anker voor een Robinson achtig eiland. Hagelwit strand en strakblauwe zee voor een prachtige snorkel ervaring. Thaise lunch @ the beach. Een feestje. 

Vandaag terug naar de bruisende metropool Bangkok (stedelijk gebied, 15 miljoen inwoners). De Belgen vliegen vanavond terug, wij bezoeken morgen SeaLife (naar eigen zeggen grootste in ZO Azië) dus dat is een must see voor elke aquarium-liefhebber (Victor). Zondag keren we huiswaarts. Dan hoop ik jullie allemaal weer snel te zien.

Dikke kus aan iedereen en tot snel. 

Sacha, Victor, Emma