Hooggebergte

Duitsland sucks. Pfffff. Weer precies diezelfde punctlichkeit. Zelf achter een megagroot plexiglas venster zitten, geen hond te bekennen, maar tegen mij beginnen over het verplichte mondkapje. Want eerlijk is eerlijk, in Italië & Zwitersland was mondkapje in openbare gelegenheden verplicht, maar als je er dan onverhoopts even geen had deden ze ook niet moeilijk. Hier hangen overal posters met de meest idiote teksten. Emma is ook heel geïrriteerd want die moet hier voor de WiFi betalen....

Verder zijn we chagrijnig want vooral heel moe na een fantastische dag die om 8:00 uur begon met lange wandeling langs de Vorderrhein. Ontbijt en spel. Daarna helaas rondwandeling in aangrenzend dorp, want toen wisten we nog niet dat we niet veel verder vanaf de pas op 2000 meter een gondel zouden nemen naar 2680 meter. Uiteindelijk een heuse bergwandeling op slippers door het hooggebergte. Zon, mist en regen kwamen in 1,5 uur allemaal voorbij. Voelde goed om er te zijn en Emma was laaiend enthousiast. “Echt veel leuker dan de groene bergweiden”, haar woorden. Dus vervolg terugtocht vingen we pas na drieën aan. Ik wilde Zwitersland wel weer uit want had ook het verplichte vignet nog steeds niet. 😳

We kozen voor best gewaardeerde camping net over de grens. En zo kwam het dat ik nu weer in punctlich Duitsland zit. Helaas. 

Trudy, die bergzwitsers waren best OK hoor. Aan de grens ook geen gezeur. Zelfs niet over het ontbrekende vignet.